اگر با پیام غیرمنتظره ای خوشحال و شگفت زده می شوی ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر به طلوع و غروب آفتاب خورشید بنگری و بخندی ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر از درد و رنج دیگران ناراحت و پردرد می شوی ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر زیبایی رنگ های گل کوچکی را درک کنی ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر با سختی ها روبرو می شوی و می جنگی بدان که هنوز امیدواری !
اگر آرامش بعد از طوفان دریا را دیده باشی ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر لبخند کودکی ، قلبت را شاد می کند ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر با نگاهی به گذشته لبخند بزنی ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر خوبی های دیگران را می بینی ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر لذت پرواز پروانه را درک کنی ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر به فکر آرامش هستی ، بدان که هنوز امیدواری !
اگر به بهار فکر می کنی ، بدان که هنوز امیدواری !
و بالاخره
اگر کلمه امید هنوز مفهوم خود را نزد تو از دست نداده و به آن می اندیشی
پس بدان:
هنوز امیدواری و وجودت پر از زیبایی است و هرجا که بروی با خود نور و برکت میبری .
با تشکر فراوان از دوست عزیزم عبدالرحمن
آری تا شقایق هست زندگی باید کرد
گدای بی چیز
مرد ثروتمند، بعد از یک شب نشینی طولانی، از خانه ی دوستش به خانه ی خودش می رفت. کوچه ها خلوت و تاریک بودند. مرد ثروتمند در ذهنش دائما مشغول حساب و کتاب بود.
او در خیالش با ثروتی که به تازگی به دست اورده بود، مشغول خریدن باغ بزرگی بود. ناگهان در میان تاریکی چشمش به مردی افتاد. مرد سبیل های بلندی داشت، با چهرهای بسیار خشن و ترسناک. او با دیدن مرد ثروتمند جلو آمد و با التماس به مرد ثروتمند گفت:ای مرد ثروتمند! به من بیچاره بی چیز کمک کن. من گرسنه هستم. از گرسنگی دارم می میرم.
قسم می خورم از دار دنیا فقط همین یک چاقوی تیز و این چماق بزرگ را دارم!
به نقل از مجله نوجوان سعید
رفتن تو
به جای مهر تابیدی و رفتی
لبم را گونه مالیدی و رفتی
بگفتی بغض باشد همره تو
به جای بغض باریدی و رفتی
صدا کردم ندیدم روی ماهت
شنیدی و بچرخیدی و رفتی
منم مبهوت تو در باغ عرفان
به گرد یار رقصیدی و رفتی
شبی دردم به بالا باز گفتم
تو هم بالا پرستیدی و رفتی
نمی دانم چه دیدی سرنوشتم
ولی دانم که ترسیدی و رفتی
خوش آن چشمی که آن را در خماری
بدیدی و پسندیدی و رفتی
بگفتم لیلیم با من بمان تو
مرا مجنون بنامیدی و رفتی
به تو گفتم که تنها درد دارد
تو تنها را بفهمیدی و رفتی
گل نیلوفری در بر ندارم
گل نیلوفرم چیدی و رفتی
بگفتم معذرت کن تو قبولم
بخندیدی و بخشیدی و رفتی
قسم دادم تو را بر یک گل یاس
صدای یاس بشنیدی و رفتی
تو برگشتی و من هم گریه کردم
از این حالت تو رنجیدی و رفتی
بگفتم با پرستو ها میایی؟
تو نازیدی و کوچیدی و رفتی
تو رفتی با تمام شعر هایم
تو دانی هستیم چیدی و رفتی؟؟؟
با تشکر فراوان از وبلاگ آسمون هستی.
